eHver, eHväl, eGālît...

Soranlara içmem derim.. doğruysa da.. hasretle akol aynı şey oysa..
Haber gelmedikçe duyduğum vehim boşalır gözümden dolar kadehim..
İçerim, içtikçe içim daralır kahrolası dünyam hepten ufalır..
Eksilecek ne var âlemi yaksam kovalent bağları çözük bıraksam!!..
Sonra dururum.. serâplanırım sanki burdasın, döndün sanırım.
Ürkerek, çekinerek titrerken gönül telim uzanıp yanağına dokunmak ister elim..
Hasretim aynı hasret; bir ahdım var kendime sana tekrar sarılmak ve bastırmak sineme.
Fakat.. kavuşmamız zor, hatta, kaldı mahşere savrulduk bir sapanla, düştük uzak ellere..
Beni merak edersen.. nasıl olayım.. işte pişmânlık içen biri.. sek ve bir tek dikişte
Ayılır gibi olsam, bakıp halime, müthiş içerlerim bu pürmelâlime..
Hakikâtli olsa burda olurdun ne eder eder beni bulurdun..
Bunları ister at.. istersen sakla onca zaman geçip aramamakla kasıtında nisyân varsa gidenin ben de unuttum.. şey.. adın ne senin..

Müzmin Anonim