Zehir kavi

Bu yazı, Bağdat Yanıyor (Baghdad Burning) isimli blogdaki en son yazının tercümesidir.

Yazar hakkında bütün bildiğim, savaştan önceden beri ve halen Bağdat'ta yaşamakta olan bir Iraklı hanım olduğudur. Hayli zamandır yazılarını da okurum.

Bence yazdığı dile mükemmel sayılabilecek bir hakimiyeti var ve Irak'ta yaşayan sıradan birinin hayatını dile getirdiği için benim açımdan pek yok basın organından da muteberdir.

Orjinal tam metnin bir kopyasını tercümenin devamında bulabilirsiniz.

Zerkavi...

Çok şükür, sonunda 'Zerkavi' öldü. Dün (yoksa evvelsi gün müydü? artık günleri de takip etmez oldum) sabah ilk iş bu ilginç haberi verdiler. Film ve resimlerine bakmadım bile; kopmuş, kanayan vücutlar görmekten bana gına geldi artık.

Ahalinin tepkileri farklı farklı oldu. Aile ve dostlar arasında, kimsenin, ölen her kim ise, onu özlemeyeceği yolunda fikir birliği var. Bazıları hala daha itimatsız –kim idi o aslında? gerçekten var mıydı? hakikaten Amerikalıların dedikleri kadar devasa bir terör müydü o? Tam olarak ne zaman öldü? Onun taa 2003'lerde ölmüş olduğu üzerine yemin bile edenler vardı... Zamanlama da olağanüstü derecde kuşku verici: Irak halkının bu beceriksiz hükümete tam da yeter diyeceği bir anda, Zerkavi öldürülüyor ve işgal altındaki dünyanın muzaffer önderi olarak Maliki selamlanıyor! (Yok. İraklılar sokaklarda kutlama filan yapmıyor –elektrik, su, ölüm mangaları, sınavlar, cesetler ve yüksek makamlardaki aşırılık eğilimlileri halkın kafasını çok daha fazla meşgul ediyor şu sıralar.)

Tepkileri dinliyorum –daha çok da savaş yanlısı siyasetçileri; ve sergiledikleri eblehlik akıl alır gibi değil. Maliki (halen başbakan olan kişi), zevkten adeta dörtköşe idi haberi açıkladığında (hatta günün mâna ve ehemmiyeti uğruna sakal traşı bile olmuştu!). Gerçekten bunun Irak'taki direnişi sona erdireceğine inanıyor olabilirler mi? Irak'ta yabancı birlikler olduğu sürece, direniş ya da 'ayaklanma' devam edecek –bunu anlamak niçin BU KADAR zor? Bu o kadar da yabancı bir kavram mıdır?

Amerikalılar ve Irak'ın kukla hükümeti için şu andaki tema "Iraklılar için yeni bir gün". Aynen 9 Nisan 2003'te, Uday ve Husey'i öldürdüklerinde "Iraklılar için yeni bir gün" olduğu gibi. Saddam'ı yakaldıklarında "Iraklılar için yeni bir gün" olduğu gibi. Ya da Anayasa taslağını hazırladıklarında daha bir "yeni bir gün" olduğu gibi.. Ben bu şeylerin bir çeşit zeka testi sorusu gibi olmağa başldığını düsünüyorum artık: Eğer 'yeni' eşittir 'daha fazla' ve 'gün' eşittir 'çile' ise "Iraklılar için yeni bir gün" ne anlama gelir?

Ben ne mi hissediyorum? Zerkavi'nin (ya da Bush'un söylemeğe çalıştığı şekliyle Zehrkavi'nin) canı cehenneme. Amerikalıların yarattığı bir mahluktu –onlarla birlikte zuhur etti– ve, anlaşılan, ona daha fazla ihtiyaç kalmadı. Zerkavi'nin etkisi çok fazla abartılmıştı, fakat, askerlerin ve (işgalci) birliklerin öldürdükleri her aile için sığındıkları en başlıca gerekçeydi. Daha önceleri KİS (Kitle İmha Silahları), sonra Saddam, sonra da Zerkavi oldu gerekçeleri. Şimdi kim olacak? Iraklıları hapse tıkmak ya da öldürmek için şimdi kimi sebep ittihaz edecekler? Yoksa artık sebep ihtiyaçları kalmadı mı –artık istediklerini rahatça yapmak özgürlükleri mi var? Hadisa'daki kıyım aslında bunun kanıtı. Yanımızdaki yaşlı komşumuz, haberi dinlerken "Artık ona ihtiyacı yok" deyip eliyle sanki sinek kovar gibi yaptıydı; "artık Hükümette elli tane Zerkavi var."

Çok şükür, sonunda Zerkavi de öldü, çok şükür, cünkü Bush'a ve onun o kadar arkasında durduğu bizim Irak kuklalarımıza bakarsak, Irak'ın berbat halinin arkasında hep Zerkavi vardı –öldüğüne göre, artık bazı şeyler düzelecek demektir, öyle değil mi? Araba bombaları azalacak, etnik temizlik duracak, askeri baskın ve kuşatmalar ortadan kalkacak.. Bize vaad edilen buydu, değil mi? Kulağa çok hoş geliyor. Şimdi... şimdi merak ediyorum, İçişleri Bakanlığının ölüm mangalarını ve tetik çekmeğe bayılan yabancı birlikleri durdurmak için kimi öldürmek zorunda kalacaklar?

Zarqawi...

So 'Zarqawi' is finally dead. It was an interesting piece of news that greeted us yesterday morning (or was it the day before? I've lost track of time…). I didn't bother with the pictures and film they showed of him because I, personally, have been saturated with images of broken, bleeding bodies. The reactions have been different. There's a general consensus amongst family and friends that he won't be missed, whoever he is. There is also doubt- who was he really? Did he even exist? Was he truly the huge terror the Americans made him out to be? When did he actually die? People swear he was dead back in 2003… The timing is extremely suspicious: just when people were getting really fed up with the useless Iraqi government, Zarqawi is killed and Maliki is hailed the victorious leader of the occupied world! (And no- Iraqis aren't celebrating in the streets- worries over electricity, water, death squads, tests, corpses and extremists in high places prevail right now.) I've been listening to reactions- mostly from pro-war politicians and the naïveté they reveal is astounding. Maliki (the current Iraqi PM) was almost giddy as he made the news public (he had even gone the extra mile and shaved!). Do they really believe it will end the resistance against occupation? As long as foreign troops are in Iraq, resistance or 'insurgency' will continue- why is that SO difficult to understand? How is that concept a foreign one? "A new day for Iraqis" is the current theme of the Iraqi puppet government and the Americans. Like it was "A New Day for Iraqis" on April 9, 2003 . And it was "A New Day for Iraqis" when they killed Oday and Qusay. Another "New Day for Iraqis" when they caught Saddam. More "New Day" when they drafted the constitution… I'm beginning to think it's like one of those questions they give you on IQ tests: If 'New' is equal to 'More' and 'Day' is equal to 'Suffering', what does "New Day for Iraqis" mean? How do I feel? To hell with Zarqawi (or Zayrkawi as Bush calls him). He was an American creation- he came along with them- they don't need him anymore, apparently. His influence was greatly exaggerated but he was the justification for every single family they killed through military strikes and troops. It was WMD at first, then it was Saddam, then it was Zarqawi. Who will it be now? Who will be the new excuse for killing and detaining Iraqis? Or is it that an excuse is no longer needed- they have freedom to do what they want. The slaughter in Haditha months ago proved that. "They don't need him anymore," our elderly neighbor waved the news away like he was shooing flies, "They have fifty Zarqawis in government." So now that Zarqawi is dead, and because according to Bush and our Iraqi puppets he was behind so much of Iraq's misery- things should get better, right? The car bombs should lessen, the ethnic cleansing will come to a halt, military strikes and sieges will die down… That's what we were promised, wasn't it? That sounds good to me. Now- who do they have to kill to stop the Ministry of Interior death squads, and trigger-happy foreign troops?